top of page

Celina Vleugels 'Traces, a gradual and tentative research exhibition'

Sphinx café, Sint-Michielshelling 3, 9000 Gent, dagelijks open vanaf 12u 's middags tot middernacht.


BLANCO strijkt neer in Sphinx Café, waar kunst geen vreem­de is, en geeft er kun­ste­naars vrij spel die er in dia­loog gaan met de ruim­te en bezoe­kers door er werk in situ toe te voegen. 


Sept 2024 — Celina Vleugels


​’Hours of pil­low talks in a vel­vet mood’


Geïnspireerd door de flu­we­len ambi­an­ce van de cine­ma vor­men de wijn­ro­de kus­sen­slo­pen van de oude zetel uit mijn ouder­lijk huis de rode draad. In mijn werk streef ik ernaar een gebor­gen, vei­li­ge ruim­te te cre­ë­ren waar emo­ties, nos­tal­gi­sche her­in­ne­rin­gen en het onder­be­wus­te samen kun­nen bestaan. De magie ont­staat in de gesprek­ken die plaats­vin­den wan­neer het licht dooft, de duis­ter­nis intreedt en je meest kwets­ba­re zelf naar voren komt

Celina Vleugels ver­taalt haar ver­beel­ding in intie­me teke­nin­gen en tex­tiel­wer­ken die onze zin­tui­gen prik­ke­len. Deze jon­ge kun­ste­naar, afge­stu­deerd in zowel schil­der­kunst als tex­tiel­ont­werp, zoekt een plek waar ze de meest kwets­ba­re ver­sie van zich­zelf kan ont­hul­len, zon­der zich beoor­deeld te voe­len. De tede­re struc­tuur van de tex­tiel­in­stal­la­ties, die ont­staan uit draad, tex­tiel, verf, hand­bor­duur­werk, vilt en gere­cy­cled mate­ri­aal, brengt ons troost. In tegen­stel­ling tot de zach­te mate­rie behan­delt Celina Vleugels in haar werk nog­al las­ti­ge thema’s: hoe ga ik om met het ver­lies van een dier­ba­re? Moet ik mezelf bescher­men? Ben ik echt mezelf als jij niet meer bij mij bent? Het gewicht van deze zor­gen, ver­ge­le­ken met de lich­te mate­ri­a­len, ver­oor­zaakt zowel tegen­spraak als com­ple­men­ta­ri­teit. — Isa Van den Wouwer


Een orga­ni­sa­tie van La Luna vzw en NUCLEO vzw met de steun van Stad Gent.

Commentaires


bottom of page